«Οι Γερμανοί πολιτικοί δεν ενδιαφέρονται πραγματικά για εμάς τους μετανάστες»

Λιγότερες από πέντε εβδομάδες μας χωρίζουν από τις ομοσπονδιακές εκλογές στη Γερμανία. Ο προεκλογικός αγώνας είναι ακόμη υποτονικός. Στους δρόμους βλέπει κανείς τα τεράστια πλακάτ των κομμάτων και σχεδόν κάθε Σάββατο οι πεζόδρομοι γεμίζουν με τα τραπεζάκια των υποψηφίων. Περισσότεροι από 60 εκατομμύρια είναι οι εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι. Περίπου 700 χιλιάδες από αυτούς είναι τουρκικής καταγωγής. Πρόκειται για μια αρκετά σημαντική ομάδα ψηφοφόρων, που σε πολλές, κυρίως βιομηχανικές περιοχές της Γερμανίας θα κρίνουν το αποτέλεσμα. Πώς αντιμετωπίζεται όμως από τα πολιτικά κόμματα αυτή η νέα ομάδα ψηφοφόρων; Ο Αχμέτ Γιατσίκι είναι 63 ετών. Ζει εδώ και 40 χρόνια στη Γερμανία. Εργάσθηκε στο εργοστάσιο της Ζίμενς στο Βερολίνο και 7 από τα 8 παιδιά του έχουν γεννηθεί στη γερμανική πρωτεύουσα. Έχει εδώ και 20 χρόνια γερμανική υπηκοότητα και κατά συνέπεια δικαίωμα ψήφου στις 27 Σεπτεμβρίου.

«Έχω την αίσθηση ότι οι Γερμανοί πολιτικοί δεν ενδιαφέρονται πραγματικά για εμάς τους μετανάστες. Στις τελευταίες εκλογές ψήφισα τους Σοσιαλδημοκράτες, κυρίως επειδή είχαν ταχθεί υπέρ της διπλής υπηκοότητας. Τελικά όμως δεν έγινε τίποτε. Τώρα στον προεκλογικό αγώνα στέλνουν στα καφενεία που συχνάζουμε υποψηφίους μεταναστευτικής προέλευσης για να μαζέψουν ψήφους. Οι άνθρωποι αυτοί δεν ενδιαφέρονται για τα προβλήματά μας. Θέλουν μόνο την ψήφο μας. Αυτή τη φορά λοιπόν αποφάσισα να μην ψηφίσω», λέει ο 63χρονος τούρκος μετανάστης.

Έμφαση στα πρόσωπα, όχι στα κόμματα

Μολονότι τα μέλη της οικογένειας Γιατσίκι έχουν τη γερμανική υπηκοότητα, αισθάνονται πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Η Εμινέ Έκερ, η 33χρονη κόρη του Αχμέτ λέει σχετικά: «Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο Βερολίνο. Μέχρι το 1996 είχα μόνο τουρκικό διαβατήριο. Ήθελα να συνδιαμορφώσω το περιβάλλον όπου ζω χωρίς να απαρνηθώ την τουρκική μου ταυτότητα, αλλά δεν μπορούσα, μολονότι η πολιτική συμμετοχή είναι τόσο σημαντική. Έτσι αποφάσισα να πάρω τη γερμανική υπηκοότητα πριν από 13 χρόνια. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μου συμπεριφέρονται σαν να ήμουν Γερμανίδα».

Η Εμινέ φοράει μουσουλμανική μαντίλα. Ασκεί με συνέπεια τα λατρευτικά της καθήκοντα και θέλει να αντιμετωπίζονται ισότιμα Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι. Στις 27 Σεπτεμβρίου θα ψηφίσει. Το θεωρεί καθήκον της. «Θα επιλέξει αξιόπιστα πρόσωπα και όχι κόμματα», μας λέει.

«Ζω στη χώρα αυτή και αισθάνομαι Γερμανός»

Κάπως διαφορετικά βλέπει τα πράγματα ο Γιαβούζ Ακγκιούλ, προγραμματιστής υπολογιστών, που γεννήθηκε και ζει στο Βερολίνο. Ο 37χρονος Τούρκος απέκτησε τη γερμανική υπηκοότητα πριν από 20 χρόνια και όπως τονίζει, παίρνει πολύ σοβαρά το εκλογικό του δικαίωμα. «Ζω στη χώρα αυτή και αισθάνομαι Γερμανός. Για τον λόγο αυτόν δεν διεκδικώ να μου συμπεριφέρονται διαφορετικά από τους άλλους. Δεν χρειάζομαι ειδική μεταχείριση. Μιλάω γερμανικά και δεν υπάρχει λόγος να μου μιλούν τουρκικά. Με ενοχλεί να με αντιμετωπίζουν οι πολιτικοί σαν μετανάστη. Για αυτό και απορρίπτω την ιδέα των κομματικών διαφημίσεων στα τουρκικά. Αυτό βαθαίνει τις διαφορές, ενώ το ζητούμενο είναι να αναδείξουμε τα κοινά στοιχεία», τονίζει ο κ. Ακγκιούλ.

Στην πλειονότητά τους οι Τούρκοι της Γερμανίας ψηφίζουν τους Σοσιαλδημοκράτες. Ακόμη και οι συντηρητικοί Τούρκοι δεν ψηφίζουν στην πλειονότητά τους την Χριστιανοδημοκρατική Ένωση. Δεν είναι μόνο το «χριστιανική» που ενοχλεί, αλλά και η πολιτική των Γερμανών Χριστιανοδημοκρατών έναντι της Τουρκίας αλλά και των μεταναστών.

Επιμέλεια: Σταμάτης Ασημένιος

Υπεύθ. Σύνταξης: Κώστας Συμεωνίδης