Δημοψήφισμα στην Ολλανδία: Η δυσαρέσκεια από την κυβερνητική πολιτική παίζει αποφασιστικό ρόλο στην υπερίσχυση του «όχι».
1 Ιουνίου 2005
Έξω από το κτίριο του Κοινοβουλίου, στο κυβερνητικό τετράγωνο της Χάγης, οι προετοιμασίες δίνουν και παίρνουν από το πρωί. Μια νεαρή σερβιτόρα που εργάζεται στο καφέ απέναντι από το Κοινοβούλιο δίνει το πολιτικό στίγμα της ημέρας:
«Ψηφίζω «όχι». Πρώτα από όλα για να δείξω την κόκκινη κάρτα στην ολλανδική κυβέρνηση. Δεν γίνεται πλέον πολιτική για τους ανθρώπους. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι το χρήμα και η εξουσία. Δεν σκέφτονται τους φτωχούς, δεν σκέφτονται τους νέους. Μόνο τα λεφτά. Το ευρώ τους. Μας είπαν ότι το ευρώ θα είναι κάτι καλό για μας. Και αυτό δεν ισχύει».
Οι Ολλανδοί δεν είναι ικανοποιημένοι από τον τρόπο άσκησης της πολιτικής στη χώρα τους. Μέτρα λιτότητας, κοινωνικές περικοπές και τώρα τελευταία η αύξηση της ανεργίας στο ασυνήθιστο για τα ολλανδικά δεδομένα 7%, έχουν εντείνει τη δυσαρέσκεια. Ο ολλανδός πρωθυπουργός Πέτερ Μπάλκενέντε χαρακτηρίζει ήττα ένα ενδεχόμενο «όχι» των συμπατριωτών του στο σημερινό δημοψήφισμα.
Άλλοι έχουν πιο ιδεαλιστικά κριτήρια πηγαίνοντας στην κάλπη. Ένας δικηγόρος από το Ρότερνταμ είπε στη Ντόιτσε Βέλε: «Ψηφίζω όχι. Πιστεύω ότι είναι καλή η ευρωπαϊκή συνεργασία, αλλά δεν θεωρώ απαραίτητο ένα κοινό σύνταγμα. Ξέρετε είμαι Χριστιανός και ο Θεός δεν αναφέρεται πουθενά στο ευρωσύνταγμα».
Για άλλους τα πράγματα δεν είναι τόσο ξεκάθαρα, όπως για μια 40χρονη δασκάλα από το Άμστερνταμ:
«Βρίσκομαι σε δίλημμα, αλλά νομίζω ότι τελικά θα ψηφίσω «ναι». Δεν μπορούμε να φρενάρουμε την Ευρώπη. Είναι σημαντική υπόθεση η ενίσχυση της Ευρώπης, παρά το γεγονός ότι τα εθνικά κράτη θα χάσουν μέρος της κυριαρχίας τους. Το είδαμε άλλωστε στον πόλεμο του Ιράκ. Ήταν μια καταστροφή. Ο καθένας έκανε ότι ήθελε. Στο μέλλον θα πρέπει η Ευρώπη να μιλάει με μια φωνή».