ΕΕ: Πόσο διαφορετική θα είναι η προεδρία της Πολωνίας;

Την εξάμηνη εκ περιτροπής προεδρία του Συμβουλίου της ΕΕ αναλαμβάνει την 1η Ιανουαρίου η Πολωνία, η οποία διαδέχεται την Ουγγαρία του Βίκτορ Όρμπαν.

«Η Ουγγαρία υπό τον Βίκτορ Όρμπαν και η Πολωνία των προηγούμενων ετών υπό την ηγεσία του δεξιού εθνικιστικού κόμματος PiS ήταν ένα ντουέτο που για χρόνια προκαλούσε εφιάλτες σε πολλούς στην ΕΕ», σχολιάζει η Süddeutsche Zeitung. Από τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία ωστόσο, ο στενός δεσμός μεταξύ των δύο κρατών φαίνεται να έχει διαρραγεί. Η Πολωνία αποτελεί έναν από τους πιο ένθερμους υποστηρικτές της γειτονικής χώρας, ενώ η Ουγγαρία του Όρμπαν αντιθέτως έχει υιοθετήσει φιλορωσική στάση – και ως εκ τούτου έχει απομονωθεί εντός της ΕΕ».

Το άλλοτε κυβερνών πολωνικό κόμμα PiS και το Fidesz του Όρμπαν εξακολουθούν βέβαια να έχουν δεσμούς, οι οποίοι ξεκινούν ακριβώς από τη στάση που υιοθετούν αμφότερες οι παρατάξεις απέναντι στο Κρεμλίνο: «Πριν από μία εβδομάδα περίπου η Ουγγαρία έδωσε άσυλο σε έναν βουλευτή του PiS», αναφέρει η SZ. «Ο Μάρσιν Ρομανόφσκι, όπως λέγεται ο πρώην Πολωνός υφυπουργός Δικαιοσύνης, κατηγορείται για 11 διαφορετικές αξιόποινες πράξεις, μεταξύ των οποίων η υπεξαίρεση κρατικών πόρων και η συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση, με τον πολιτικό να βρίσκεται αντιμέτωπος με ποινή κάθειρξης έως και 25 ετών.

Αγνοώντας το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης και χορηγώντας άσυλο στον Ρομανόφσκι, ο Όρμπαν βοηθάει συνειδητά το PiS, που βρίσκεται εδώ και έναν χρόνο στην αντιπολίτευση, και προσβάλλει τον Πολωνό πρωθυπουργό Ντόναλντ Τουσκ, ο οποίος επιδιώκει να επαναφέρει τη χώρα του εγγύτερα στην ΕΕ».

Με τον Τουσκ στο τιμόνι πάντως και με την ανάληψη της εκ περιτροπής προεδρία του Συμβουλίου της ΕΕ «η Πολωνία επιστρέφει στο επίκεντρο της ευρωπαϊκής σκηνής και καλείται να συμμετάσχει στη λήψη των αποφάσεων», αναφέρει ακόμα η εφημερίδα του Μονάχου. «Ο Τουσκ θα εστιάσει πρωτίστως στο μεταναστευτικό και την άμυνα, δύο ζητήματα στα οποία υπάρχει σε γενικές γραμμές μία κάποια συναίνεση ανάμεσα στα κράτη-μέλη της ΕΕ, στις λεπτομέρειες ωστόσο υπάρχουν μεγάλα περιθώρια για διαφωνίες».

Σε σύγκριση με την προεδρία της Ουγγαρίας και τον Βίκτορ Όρμπαν «η Πολωνία διαφέρει περισσότερο απ’ όλα στη στάση της απέναντι στη Ρωσία». Αυτός είναι και ο λόγος που τα περισσότερα κράτη της ΕΕ νιώθουν μάλλον ανακούφιση με την αλλαγή σκυτάλης – ούτως ή άλλως «ο Τουσκ συγκαταλέγεται και στους στενούς έμπιστους της προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλας φον ντερ Λάιεν».

Και πάλι σε λειτουργία το Αδριάνειο Υδραγωγείο;

Με στόχο την αντιμετώπιση της ξηρασίας και της λειψυδρίας, ιδίως κατά τους καλοκαιρινούς μήνες που παρατηρούνται συχνότερα έντονα κύματα καύσωνα, η Αθήνα θέτει και πάλι σε λειτουργία το Αδριάνειο Υδραγωγείο.

«Το ρωμαϊκό Αδριάνειο Υδραγωγείο είναι μία κατασκευή 2.000 ετών, έκτασης περίπου 23 χιλιομέτρων, κατά το μεγαλύτερο μέρος της υπόγεια, η οποία επιπλέον έχει διατηρηθεί σε σχετικά καλή κατάσταση», γράφει η tageszeitung.

«Το εν λόγω μέτρο υποστηρίζεται τόσο από το ελληνικό Υπουργείο Πολιτισμού όσο και από την ΕΕ. Το εγχείρημα γίνεται στα πλαίσια του πρότζεκτ #WaterWiseEU, το οποίο επιδιώκει μεγαλύτερη προστασία των υδάτων, μεγαλύτερη απόδοση των διαθέσιμων πόρων και προωθεί προσεγγίσεις που εστιάζουν στη βιωσιμότητα ως απάντηση στην ολοένα και μεγαλύτερη επιβάρυνση των ευρωπαϊκών υδάτινων οικοσυστημάτων».

Οι Αθηναίοι πολίτες θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν το νερό από το Αδριάνειο Υδραγωγείο «για να ποτίσουν τους κήπους, τα πάρκα και τις γεωργικές εκτάσεις τους και έτσι να εξοικονομήσουν σημαντικές ποσότητες πόσιμου νερού. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις μόνο στο Χαλάνδρι μπορούν να εξοικονομούνται έως και 80.000 κυβικά μέτρα νερού ετησίως».

Γερμανία: Η βιομηχανία μπίρας σε κρίση

Ρεπορτάζ για την κρίση που περνάει η γερμανική βιομηχανία μπίρας φιλοξενεί επίσης η tageszeitung.

«Όπως και να το δει κανείς, η μπίρα δεν έχει και την καλύτερη φήμη. Θεωρείται ως ένα καθημερινό ποτό που είναι επικίνδυνο για την υγεία, είναι εθιστικό και παχυντικό», παρατηρεί η εφημερίδα του Βερολίνου. «Από οικονομικής σκοπιάς δεν γίνεται πλέον καμία κουβέντα για τις ζυθοποιίες που ήταν άλλοτε συνδεδεμένες με την ταυτότητα των περιοχών όπου βρίσκονταν και που ενίσχυαν την απασχόληση. Και όταν γίνονται τέτοιες συζητήσεις, αυτές αφορούν την κατάρρευση των ζυθοποιών: οι πωλήσεις βρίσκονται σε ελεύθερη πτώση, οι τιμές στα σούπερ-μάρκετ είναι απελπιστικές και η βιομηχανία μπίρας της χώρας συγκεντρώνεται σε ολοένα και λιγότερους, ολοένα και μεγαλύτερους επιχειρηματικούς ομίλους – οι οποίοι ως γνωστόν δεν δίνουν ιδιαίτερη σημασία στις λεπτές πολιτιστικές διαφοροποιήσεις, όταν παράγουν τα προϊόντα τους για τη διεθνή αγορά».

Είναι προφανές πως «η βιομηχανία μπίρας της Γερμανίας περνάει πράγματι μία κρίση, όπως φαίνεται και από την κατά κεφαλήν κατανάλωση μπίρας, η οποία ακολουθεί καθοδική πορεία εδώ και χρόνια: το 1980 βρισκόταν γύρω στα 150 λίτρα, ενώ σήμερα έχει μειωθεί μόλις στα 80 λίτρα. Και σε αυτό έρχονται να προστεθούν και άλλες μεγάλες δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο κλάδος, όπως είναι για παράδειγμα οι ανεβασμένες τιμές στην ενέργεια και η έλλειψη εργατικού δυναμικού».

Πώς θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί αυτή η κρίση; Μία απάντηση θα μπορούσε να είναι ενδεχομένως «η εξειδίκευση – όχι βέβαια στα πλαίσια των προσωπικών προτιμήσεων των παραγωγών, αλλά μίας απολύτως συνειδητής στροφής του κλάδου. Το πρότυπο εν προκειμένω είναι οι ΗΠΑ, όπου απέναντι στη βιομηχανική παραγωγή μίας νερωμένης μπίρας που δεν πίνεται υπάρχει πλέον μία ολοένα και μεγαλύτερη σκηνή "craft” («χειροποίητης») μπίρας».