Ιερουσαλήμ: η ιστορία μιας πόλης σε εικόνες

Σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη ο βασιλιάς Δαβίδ κατέλαβε την Ιερουσαλήμ από τους Ιεβουσαίους το 1.000 π.Χ περίπου. Μετέφερε την έδρα της κυβέρνησής του στην Ιερουσαλήμ και την έκανε πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας του. Ο Σολομών, ο γιός του Δαβίδ, μετέτρεψε την Ιερουσαλήμ σε κέντρο του Ιουδαϊσμού.

Η πόλη πέρασε στα χέρια των Βαβυλωνίων το 586 π.Χ. οπότε και καταστράφηκε μαζί με τον ναό του Σολομώντα. Στη συνέχεια πέρασε στην κατοχή των Περσών. Μετά την κατάληψη της πόλης από τον Κύρο ΙΙ δίνεται η άδεια στους Εβραίους να επιστρέψουν από την εξορία και να ξαναχτίσουν το ναό.

Από το 63 π.Χ. η Ιερουσαλήμ βρίσκεται υπό ρωμαϊκή κατοχή. Το 66 π.Χ. προβάλλεται αντίσταση και ξεσπά ο Ιουδαϊκός Πόλεμος. Τελειώνει τέσσερα χρόνια αργότερα με τη νίκη των Ρωμαίων και την καταστροφή εκ νέου του ναού της Ιερουσαλήμ. Ρωμαίοι και Βυζαντινοί κατέχουν για 700 χρόνια περίπου την περιοχή της Παλαιστίνης.

Ο ισλαμικός στρατός στο δρόμο προς την κατάκτηση της μεγάλης Συρίας κατακτά και την Παλαιστίνη. Κατόπιν εντολής του χαλίφη Ομάρ κατακτάται η Ιερουσαλήμ το 637 μ.Χ. Στη διάρκεια της οθωμανικής αυτοκρατορίας ξεσπούν διαμάχες μεταξύ διαφόρων κατακτητών.

Από το 1070 οι Χριστιανοί αισθάνονται να απειλούνται ολοένα και περισσότερο. Ο Πάπας Ουρβανός Β κήρυξε την Α΄ Σταυροφορία με στόχο να έχουν πρόσβαση στους Αγίους Τόπους. Οι Ευρωπαίοι μέσα σε 200 χρόνια έκαναν συνολικά πέντε Σταυροφορίες. Το 1244 οι Σταυροφόροι ηττώνται οριστικά και τον έλεγχο ανακτούν οι Οθωμανοί.

Μετά την κατάκτηση της Αιγύπτου και του αραβικού κόσμου από τους Οθωμανούς, η Ιερουσαλήμ γίνεται το 1535 η διοικητική έδρα μιας οθωμανικής επαρχίας. Τα πρώτα χρόνια της οθωμανικής κυριαρχίας υπάρχει ανάπτυξη στην πόλη. Το 1917 οι Βρετανοί κατακτούν την πόλη αναίμακτα από τους Οθωμανούς.

Μετά το Β Παγκόσμιο Πόλεμο οι Βρετανοί αποχωρούν από την Παλαιστίνη. Τα ΗΕ εγκρίνουν τη διαίρεση της πόλης για να δώσουν μια πατρίδα στα θύματα του Ολοκαυτώματος. Μερικά αραβικά κράτη στρέφονται κατά του Ισραήλ και κατακτούν ένα μέρος της Ιερουσαλήμ. Μέχρι το 1967 η δυτική Ιερουσαλήμ βρίσκεται υπό ισραηλινή κατοχή και η ανατολική υπό την κατοχή της Ιορδανίας.

Το 1967 το Ισραήλ κάνει τον πόλεμο των έξι ημερών κατά της Αιγύπτου, της Ιορδανίας και της Συρίας. Κατακτά το Σινά, τη Λωρίδα της Γάζας, τα υψήπεδα του Γκολάν και την Ανατολική Ιερουσαλήμ. Οι Ισραηλινοί αποκτούν πρόσβαση στο Τείχος των Δακρύων. Η Ανατολική Ιερουσαλήμ δεν προσαρτάται επίσημα αλλά εντάσσεται διοικητικά.

Το Ισραήλ δεν αρνείται την πρόσβαση των μουσουλμάνων στην ιερή πόλη. Το Όρος του Ναού είναι μια αυτόνομη μουσουλμανική διοίκηση. Οι μουσουλμάνοι μπορούν να έχουν πρόσβαση και να προσεύχονται στο τέμενος Αλ-Ακσά και στον Τρούλο του Βράχου.

Η Ιερουσαλήμ είναι μέχρι σήμερα ένα αγκάθι για την ειρήνη ανάμεσα στο Ισραήλ και την Παλαιστίνη. Το 1980 το Ισραήλ κήρυξε την Ιερουσαλήμ 'αδιαίρετη και αιώνια πόλη'.Η Ιορδανία από το 1988 δεν προβάλλει εδαφικές αξιώσεις στη Δυτική Όχθη του Ιορδάνη και την Ανατολική Ιερουσαλήμ. Τότε όμως ιδρύεται το κράτος της Παλαιστίνης που ανακηρύσσει την Ιερουσαλήμ σε σε πρωτεύουσά του.