آیا پناهجویان نسبت به آلمانی ها جرم بیشتر را مرتکب می شوند؟
۱۳۹۶ فروردین ۲۵, جمعهبه تازگی یک دختر ۲۳ ساله در شهر بن آلمان مورد تجاوزجنسی یک مرد قرار گرفت. این دختر همراه با دوست پسرش در نزدیکی رودخانه راین برای شب گذرانی خیمه ای را برپا نموده بودند. نیمه شب مرد مهاجم با چاقوی دست داشته وارد خیمه شده و قربانی را با بیرون بردن از آن، مورد تجاوزجنسی قرار داده بود. گفته می شود که مرد متعرض یک پناهجو از کشور غنا بوده است.
وقایع مشابه با اذیت و آزارجنسی که در شب سال نو سال ۲۰۱۵ در شهر کولن اتفاق افتاد، سر و صداهای رسانه ای را به همراه شد که گویا افزایش مهاجرین و پناهجویان در آلمان منتج به بالا گرفتن آمار جرایم در این کشور شده است؛ اما آیا این ادعا واقعیت دارد؟
جرایم جنایی پناهجویان در حال افزایش است؟
باتوجه به تعریف "پناهجو" دست یافتن به پاسخی روشن ساده به نظر نمی رسد. در تازه ترین گزارش اداره مبارزه با جرایم جنایی فدرال آلمان در مورد مهاجرت و جرایم از پناهجو به عنوان فرد حفاظت شده، شخصی که پناهندگی دریافت کرده و یا یک بخشی از پناهجویان که قربانی جنگ می باشند، یادآوری شده است.
بر بنیاد داده های اداره فدرال مبارزه با جرایم جنایی، در سال گذشته حدود ۳۰۰ هزار مورد عمل خلاف به ثبت رسیده بود که تنها یک مورد آن را یک مرد مهاجر انجام داده و زندانی شده بود. هرچند در سال ۲۰۱۶ در مجموع جرم های جنایی کمتر اتفاق افتاده بودند، اما آمار اعمال خلاف به مهاجرین نسبت داده شده، افزایش را نشان می داد.
با این حال، کرستین فایفر محقق جرم شناسی و وزیر عدلیه پیشین ایالت نیدرزاکسن می گوید که پنداشت این که افزایش جرم های جنایی پیوندی با رقم بالای مهاجرت داشته باشد، دشوار به نظر می رسد. فایفر افزود که رویه پناهجویان برای دریافت اجازه اقامت در آلمان اغلبآ وابسته با شانس آنان بوده، اما بسیاری گروه ها از جرایم جنایی آسیب پذیر می شوند. او گفت: «این امر به گونه مثال در خصوص اتباع کشورهای شمال افریقا دیده می شود که آنان اندکی پس از رسیدن شان به آلمان متوجه می شوند که شانس ماندن در این جا را ندارند. آنان بیشترینه ناامید و عصبانی شده و به رفتارهایی مانند شب سال نو در شهر کولن متوصل می شوند». فایفر علاوه نمود که این چنین افراد تحت فشار بیشتر برای ماندن و پول دریافت کردن در آلمان قرار گرفته و فکر می کنند که چطور از طریق کارهای غیرقانونی و یا اعمال جنایی به این امر دست یابند.
این مقام پیشین ایالت زاکسن می گوید پژوهش ها نشان می دهند که پناهجویان عراقی و سوریایی به دلیل این که شانس بودن شان در آلمان با خطر مواجه نشود، مرتکب جرایم جنایی اندک می شوند. رد درخواست پناهندگی همچنان شمولیت آنان به صنوف آموزش زبان و ادغام را نیز نفی می کند.
او افزود افرادی که شانس بیشتر برای بودن در آلمان را دارند، اکثرآ مرتکب اعمال خلاف نمی شوند. اعمال جنائی آنان اغلبآ زمانی اتفاق می افتند که آنان به گونه موقت در اقامتگاه های شلوغ و حتی تحت یک سقف با گروه های متخاصم از کشورشان، مجبور به زندگی می شوند.
یافته های یک پژوهش اجتماعی در سال ۲۰۱۰ نشان می دهند که حدود ۷۰ درصد جمعیت آلمان در سنین بالاتر از ۳۰ سال قرار دارند. اما بخش بزرگ پناهجویان که از سال ۲۰۱۵ به این طرف وارد آلمان شده اند، در سنین ۱۴ تا ۳۰ سال قرار دارند. به بیان کرستین فایفر سن و سال این چنینی معمولا ایامی پنداشته می شود که ارتکاب جرم در آن بیشتر متصور است. فایفر افزود که "این بخش مردان در سن و سال ۱۴ تا ۳۰ در تمام جهان خطرناک تر می باشند و در مجموع ۷۰ درصد جرایم را مرتکب می شوند".
کرستین علاوه بر آن می افزاید که ۳۷ درصد تمام پناهجویان را مردان جوان تشکیل می دهند که نگرانی بالای احتمال اتفاق اعمال خلاف در میان آنان را به همراه می باشد. فایفر گفت: «این موضوع نشان می دهد که چرا رقم ارتکاب جرایم جنایی در میان ۱۰۰ آلمانی نسبت به عین رقم در میان پناهجویان پایین تر است؛ چراکه مردم اینجا اغلبآ از سن بالاتر برخوردار بوده و بخش بزرگ آنان را زنان تشکیل می دهد». به گفته او، دلیل این که چرا تجاوزهای جنسی بیشتر گزارش داده می شوند هم به این دلیل مرتبط می باشد.
از سوی هم پولیس شهر هامبورگ در سال ۲۰۱۶ آمار و ارقام خود را در این خصوص به نشر رسانید. بر بنیاد داده های پولیس این شهر در این سال از میان ۳۵۴۹۷ مظنون مرتکب به اعمال خلاف ۴۷.۷ درصد آنان به کسانی نسبت داده شد که تابعیت آلمان را نداشته اند.
با این حال، گفته می شود که مقایسه پناهجویان و آلمانی ها در خصوص ارتکاب اعمال خلاف در این کشور، وابسته به ممیزه های سنی، جنسیت و ساختار اجتماعی قابل مقایسه یکسان نمی باشد. به همین دلیل کسانی که تابعیت آلمانی را در این کشور بدست ندارند، در مقایسه با آلمانی ها جوان تر، اغلبآ مردان بوده و متعلق به گروهی می شوند که درآمد پایین تر دارند. عوامل یاد شده سبب می شوند که مظنون پنداشتن آنان نزد پولیس در پیوند به ارتکاب جرایم نیز بالا برود.
با این همه، مشخصه های جرم شناسی فایفر به این حقیقت اشاره می کند که "پناهجویان مردم بدی نیستند، اما آنان در یک ساختار اجتماعی دیگر واقع شده اند. آمار پولیس هم چیزهایی را نشان می دهند که از مردم گزارش دریافت کرده اند، نه این که همه آن ناشی از مشاهدات عینی خود شان باشد."
باید توجه صورت بگیرد این که در خصوص خارجیان شکایت ها بیشتر بازتاب میابند تا نسبت به اتباع خود این کشور. او مثالی را در مورد دو نام که یکی آن در آلمان دیگرش در خارج از این کشور معمول است، گفت: «مثلا زمانی که "مکس" مورد حمله "موریتس" قرار بگیرد، شانس ثبت این گزارش نزد پولیس ۱۹ درصد است، اما برعکس موضوع زمانی که گفته شود، "مکس" مورد حمله "محمد" قرار گرفته، احتمال ثبت این گزارش نزد پولیس به ۲۹ درصد می رسد».
DW-Manasi Gopalakrishnan(a.j-r.s)