گزارش تصویری: از زندان‌های‌ اسد چه می‌دانیم؟

سازمان خدمات نجات «کلاه سفیدها» اعلام کرد که جستجوی زندان بدنام صدیانا را به پایان رسانده است و دیگر زندانی باقی مانده در این زندان یا تونل‌های مخفی آن نیافته است. باور به این است که حدود ۱۵۰ هزار زندانی در این زندان نگهداری می‌شدند.

پس از سرنگونی بشار اسد بسیاری از مردم به زندان صیدنایا هجوم بردند تا به دنبال بستگان خود بگردند که بعضی از آن‌ها سال‌ها در آنجا زندانی بودند.

براساس گزارش‌‌ها، بیش از ۱۰۰ بازداشتگاه و شمار نامعلومی از مراکز مخفی در سوریه وجود داشته است. تدمر و صیدنایا دو زندان از بدنام‌ترین‌ها بوده‌اند.

عفو بین‌الملل در سال ۲۰۱۷ پس از اینکه متوجه شد هزاران نفر در زندان صیدنایا اعدام شده‌اند، از این زندان به عنوان یک "سلاخ‌خانه" یاد کرده بود.

گروه‌های امدادی در ابتدا گفته بودند که افراد بی‌شماری در سیاه‌‌چال‌های زیرزمینی اسیرند. اما به تاریخ دهم دسمبر سازمان «کلاه سفیدها» اعلام کرد که دیگر مکان‌های مخفی در زندان صیدیانا نیافته است.

گزارش‌ها می‌رساند که رژیم سوریه از چندین روش برای شکنجه مخالفان استفاده می‌کرد: شلاق، شوک برقی، محرومیت از خواب، برهنه کردن زنان و مردان و تجاوز جنسی.

یکی از روش‌های خاص شکنجه در زندان‌های سوریه استفاده از روش موسوم به "چوکی آلمانی" بود. زندانیان را روی چوکی می‌نشاندند و آن‌ها را تا جایی به عقب خم می‌کردند تا ستون فقرات‌شان بشکند.

"فرش پرنده" نوع دیگری از شکنجه در زندان‌های سوریه بود که در آن قربانیان را روی یک تخته چوبی قاطکی قرار می‌دادند. سپس نگهبانان دو طرف تخته را بالا می‌آورند و زانوها و قفسه سینه قربانی را ‌آنقدر به هم نزدیک می‌کردند که باعث درد وحشتناک در بدن زندانی شود.

شکنجه‌گران هم‌چنین اغلب زندانیان را به زینه می‌بستند و سپس زینه را رها می‌کردند و بارها و بارها سقوط قربانی را تماشا می‌کردند.

زندان صیدنایا نماد ظلم و بی‌رحمی حکومت چند دهه‌ای خاندان اسد خوانده می‌شود.

کلاه سفیدهای سوریه اعلام کردند به هر کسی که اطلاعاتی را ارائه دهد که به کشف یک مرکز مخفی کمک کند، جایزه نقدی سه هزار دالری می‌دهند.

گروه اسلام‌گرای "هیئت تحریر شام" که پایان حکومت بشار اسد، دیکتاتور سابق سوریه را رقم زد، اعلام کرد که "تمامی زندانیان بی‌گناه" آزاد خواهند شد.