اعتراض روزنامهنگار لبنانی و ایرانی به سفر احمدینژاد به لبنان
۱۳۸۹ مهر ۲۱, چهارشنبهگفت وگو با محمدجواد اکبرین، روزنامهنگار در فرانسه
دویچه وله: میتوانید از آخرین اخبار مربوط به سفر محمود احمدینژاد به لبنان و از واکنش سیاستمداران و رسانهها به این سفر بگویید؟
محمد جواد اکبرین: براساس اطلاعی که تا این لحظه از رسانهها داریم، همان طور که پیشبینی میشد، این سفر دو واکنش داشته است. اولین واکنش از میزبانان اصلی این برنامه یعنی گروه سیاسینظامی حزبالله در لبنان است. طبعاً هوادارانشان را در مسیر فرودگاه جمعآوری کردند و توانستند استقبال قابل توجهی از رئیس دولت ایران برگزار کنند. در مقابل واکنش گروه ۱۴ مارس و رقبای حزبالله و رسانههای نزدیک به آنها است. آنها براین نکته تاکید میکنند که این سفر باید در راستای احترام به استقلال لبنان و عدم دخالت در امور داخلی این کشور باشد. این واکنش را در بیانیهی فراکسیون اکثریت در پارلمان لبنان که دیروز منتشر شد میبینیم، همینطور در نامهی حدود ۲۵۰ نفر از فعالان سیاسی، روشنفکران و روزنامهنگاران لبنانی. هر دو براین تأکید کردند که این سفر باید تأمینکنندهی استقلال لبنان باشد و براساس احترام متقابل باید برگزار شود. برخی از شخصیتهای پارلمان لبنان امروز حتی در رسانههای این کشور نوشتند و گفتند که نگرانیشان این است که مخاطب این سفر، دولت لبنان نباشد.
آقای اکبرین همانطور که اشاره کردید در داخل لبنان، اختلافنظرها نسبت به سفر آقای احمدینژاد به این کشور بالا گرفته است. عدهای از تحلیلگران میگویند که کمکهای مالی تهران به گروه حزبالله، دلیل حمایت این گروه از احمدینژاد است. شما فکر میکنید گروههای لبنانی که مخالف این سفر هستند، در صحنهی سیاسی لبنان چه قدر نقش دارند؟
لبنان ترکیبی از هجده طایفهی متفاوت است. طایفه شیعه، طایفه سنی و طایفه دروز و بقیه طیفهای مختلف مسیحیت هستند. شیعیان، یک سوم جمعیت لبنان هستند که در واقع مدافع سیاستهای حزبالله و در نتیجه استقبالکنندگان این سفر هستند. آنها از کمکهای مالی ایران بیشترین بهره را میبرند. در مقابل، گروههای دیگر نگران این هستند که دولت لبنان با دخالتهای جانبدارانه ایران در مقابل دولت کوچکی به نام حزبالله قرار گیرد. آنها یک تعبیری دارند با این اصطلاح که «الدويله تجاه في الدولة»، یعنی یک دولت کوچکی در جنوب لبنان در حال شکلگیری است که در مقابل دولت اصلی و قانونی منتخب مردم لبنان قرار میگیرد.
آقای اکبرین در مورد بیانیهای که شما هم یکی از امضاکنندگان آن هستید و در آن از طرف جمعی از روزنامهنگاران ایرانی خطاب به مردم لبنان نسبت به سفر محمود احمدینژاد به لبنان واکنش نشان دادهاید، توضیح بدهید.
من سه بخش از این بیانیه را بسیار مهمتر از بخشهای دیگر میدانم. یک بخش این است که ما خطاب به مردم لبنان گفتیم که «آقای احمدینژاد نمایندهی حقیقی ما نیست.» نوشتیم که، «محمود احمدینژاد، کسی که انتخابات سال ۲۰۰۹ را دزدید و خود را جای منتخب حقیقی مردم بهعنوان رئیس جمهور نامید، نمایندهی مردم ایران نیست.»
در جای دیگری از این بیانیه، به یاد آوردیم سفر سال ۲۰۰۳ آقای خاتمی به لبنان را و برای مردم لبنان نوشتیم که نوشتیم، «خاتمیها و موسویها نمایندگان مردم ایران هستند. حتی اگر احمدینژاد واقعاً رأی آورده بود، ما او را بهعنوان نمایندهی مردم خود میشناختیم، اگرچه با سیاستهایش موافق نبودیم اما سیاستهای احمدینژاد اکنون خطرناکتر از همیشه است.
چون او میخواهد، دزدیدن انتخابات، تقلب بزرگ و خیانت در آرای مردم ایران، رسواییها و خونریزیهای پس از آن را با سیاستهای تندتر و تحریکآمیزتر بپوشاند. در نهایت خطاب به مردم لبنان گفتیم که، امضاکنندگان این بیانیه به فرهنگ غنی لبنان اذعان دارند و پیوندهای مشترک ایران و لبنان را بزرگ میدارند.ما با همه احترامی که برای استقبال کنندگان وی قایلیم، اعتماد به وی را سزاوار اهالی سرزمینی نمیدانیم که مهد ایمان و آزادی و تکثر و تنوع است.
فکر میکنید سفر احمدی نژاد به لبنان چه فرقی با سفر محمد خاتمی در سال ۲۰۰۳ به لبنان دارد؟
آقای خاتمی که در سال ۲۰۰۳ وارد لبنان شد، اولاً رئیس جمهور لبنان در داخل فرودگاه از ایشان، پای پلهی هواپیما استقبال کرد. ثانیاً از قبل با همهی گروههای لبنانی همآهنگ شده بود و گروهی در لبنان نبود که از حضور ایشان استقبال نکند. هیچ کس در لبنان نگرانی دربارهی حضور ایشان نداشت. در نهایت مانور بزرگ استقبال ازایشان در متن شهر بیروت توسط همهی گروهها و طیفهای لبنانی از ادیان، طوایف و تشکلهای مختلف برگزار شد. اما امروز ما دیدیم که رئیس جمهور لبنان در نهایت نمایندهی خودش را به فرودگاه فرستاد و خودش به فرودگاه نرفت. دیدار با رئیس جمهور لبنان در کاخ ریاست جمهوری لبنان برگزار شد و بسیاری از گروهها غیراز حزبالله، نسبت به این سفر نگرانند. استقبالکنندگان از محمود احمدینژاد طیفی از شیعیان لبنان هستند که با همهجمعیت پرشمارشان هوادار یک حزب سیاسی مشخصاند و نمایندهی عموم مردم لبنان نیستند.
حسین کرمانی
تحریریه: مصطفی ملکان