با هر وعده غذای خود چه میزانی از پلاستیک را مصرف می​‌کنیم؟

تا کنون تصور می​شد که علت وجود ذرات پلاستیکی در بدن انسان، خوردن گوشت ماهی یا دیگر غذاهای دریایی​ست، چون دریاها آغشته به ذرات پلاستیکی هستند. اما در پی آخرین یافته​های علمی روشن شده است که توده​ای از الیاف ریز و کوچک پلاستیکی همراه با گرد و غبار خانه بر غذای ما می​نشینند.

مقدار تقریبی مواد مصنوعی شناور در دریاها بیش از ۱۵۰ میلیون تن برآورد شده است. وقتی زباله​های پلاستیکی توسط حیوانات بلعیده بشوند، از طریق مواد خوراکی نیز، مانند ماهی، صدف و یا گوشت پستانداران، به بشقاب غذای ما بازمی​گردند. بنابه تحقیقات پژوهشگران دانشگاه پورتسماس (University of Portsmouth) در یک کیلوگرم ماهی ۶۰۰ ذره پلاستیکی وجود دارد.

ذرات ریز پلاستیکی از راه​آب​ فاضلاب​ها عبور می​کنند و​ به دریاها می​ریزند. برای نمونه، به گفته بنیاد جهانی حفاظت از طبیعت، تنها یک ژاکت پشمی پلار در هنگام شست و شو دو هزار الیاف پلاستیکی خود را از دست می​دهد.

در حمام نیز گرداگردمان انباشته از میکروپلاستیک است. بسیاری از محصولات بهداشتی حاوی ذرات ریز مصنوعی هستند. برای پاکیزه کردن پوست در محصولات پیلینگ یا لایه​برداری ذرات پلاستیکی به کار رفته است، و در شامپو و ژل دوش و کرم نیز از آن استفاده شده که از این طریق نیز میکروپلاستیک به آبهای ما راه می​یابد.

سایش چرخ​ خودروها نیز راه را برای سرریزشدن میکروپلاستیک به فاضلاب​ها و در نهایت به رودخانه​ها و دریاها هموار می​کند. دستگاه تهویه فاضلاب قادر به فیلترکردن کل ذرات ریز پلاستیکی نیست و به این دلیل بخشی از آن می​تواند به​راحتی از دستگاه تهویه فاضلاب عبور کند.

جولیان کربی از سازمان زیست محیطی "دوستان زمین" به این موضوع اشاره کرده است که وجود ذرات پلاستیکی در محیط خانه می​تواند منابع احتمالی بسیاری داشته باشد. ذرات پلاستیکی در لباس​ها و پارچه​ها، مبل​های راحتی و همچنین در فرش​هایی با الیاف دوگانه وجود دارند. ذرات پلاستیکی که در هوا شناورند، نه تنها همراه با مواد غذایی به بدن ما راه می​یابند، بلکه با هوایی که ما آن را به سینه می​کشیم.

„Fleur de Sel“ یا گل نمک مرغوب​ترین نوع نمک دریایی محسوب می​شود. گل نمک از نمک کریستال به​وجود می​آید که با دست از سطح آب گرفته می​شود و به دلیل آنکه روند تهیه آن روند پر زحمتی​ست، بهای آن نیز بیشتر از بهای نمک معمولی​ست. یکی از پژوهشگران دانشگاه اولدنبورگ در تحقیقات خود پی برده است که نمک دریایی نیز حاوی ریزدانه​های پلاستیکی​ است.

وجود میکروپلاستیک در دیگر مواد غذایی نیز اثبات شده است. برای مثال در عسل، شکر، آبجو و آب معدنی.

به گفته​ی دانشمندان یک شهروند عادی سالانه حدود ۶۸هزاروچهارصدوپانزده نخ و الیاف مصنوعی مصرف می​کند، که تنها از راه گردوغبارو به​هنگام خوردن غذا وارد بدن او می​شوند. اینکه این ذرات چه تاثیراتی بر سلامتی انسان دارند، موضوعی​ست که هنوز پاسخ دقیقی برای آن نیست که نبود تحقیقات علمی (کافی) درباره تاثیرات میکروپلاستیک برانسان علت تاکنونی آن بوده است.