بازگشت یانوکویچ به قدرت

یانوکویچ طی انتخابات دوره‌ی دوم ریاست جمهوری اوکراین، ۶ / ۴۵ درصد آرا را از آن خود کرد. این، سه درصد بیشتر از آرای رقیب‌اش یولیا تیموشنکو بود که ۶ / ۴۵ درصد آرا را بدست آورد. بر اساس داده‌های مقامات اداری، میزان شرکت مردم در رای گیری ۶۹ درصد بوده است.

نخست وزیر اوکراین، یولیا تیموشنکو، یک کنفرانس مطبوعاتی را به طور ناگهانی منحل کرد و به تعویق انداخت. او پس از انتخابات گفت: «تا وقتی که تمام آرا شمرده نشده‌اند، بحث درباره نتایج غیرممکن است». الکساندر تورچینو، نماینده‌ی وی، از تقلبات گسترده در این انتخابات صحبت کرد.

انتخابات کاملا شفاف و عادلانه

ولی سازمان امنیت و همکاری اروپا این انتخابات را به نحوی دیگر ارزیابی می‌کند. به گفته‌ی این سازمان، اوکراین در طی این جریانات نشان داد که انتخابات کاملا دموکراتیک در این کشور امکان پذیر است. ناظران حتی اولین دوره‌ی انتخابات در ماه ژانویه را بسیار شفاف و منصفانه خواندند. به گفته‌ی آنان، حال وقت آن است که رهبران کشور به تصمیم مردم احترام گذارند و آن را بپذیرند.

انقلاب نارنجی در سال ۲۰۰۴

پنج سال پیش در جریان انتخابات ریاست جمهوری در اوکراین، یانوکویچ در برابر ویکتور یوشچنکو، پیروز شد. اما پس از اینکه وی به تقلب در انتخابات متهم شد و پس از قیام و شورش‌های مردمی (انقلاب نارنجی)، ناچار شد میدان را خالی کند و ویکتور یوشچنکو به قدرت رسید. او نامزد مورد علاقه‌ی کشورهای غربی به حساب می‌آمد.

یولیا تیموشنکو از رهبران انقلاب نارنجی در سال ۲۰۰۴ بود. اما تیموشنکو و یوشچنکو مردم را ناامید کردند، زیرا آنها به هدفشان که عضویت اوکراین در اتحادیه اروپا و ناتو بود نرسیدند. همچنین قدرت اقتصادی این کشور نیز در سال گذشته به میزان ۱۵ درصد کاهش یافت.

یانوکویچ از تیموشنکو خواسته است که از مقام خود کناره‌گیری کند. اما در عین حال ناظران انتخابات دوره‌ی دوم بر این عقیده‌اند که اندک بودن اختلافات این نتایج به موقعیت تیموشنکو قدرت می‌بخشد. این امر مسلم است که تیموشنکو بدون مبارزه از مقام خود کناره‌گیری نخواهد کرد.