رئیس برکنارشده فدراسیون دوچرخه‌سواری: ورزش ما بیمار است
۱۳۹۱ شهریور ۲۷, دوشنبه
دویچه وله: پس از برکناری شما از سمت ریاست فدراسیون دوچرخه سواری ایران این رشته‌ی ورزشی ایران از سوی فدراسیون جهانی دوچرخه سواری به صورت تعلیق درآمد. چرا وضعیت دوچرخه سواری ایران پس از کسب دستاوردهای فراوانی که با مدیریت شما مرتبط بود، حالا دوباره در چنین وضعی قرار گرفته؟
علی زنگی آبادی: به‌هرحال زمانی که من فدراسیون را تحویل گرفتم، تیم در دوره‌ی قبلش متأسفانه هیچ عنوانی را کسب نکرده بود. ولی با همتی که برخی از دوستان و کادرفنی در فدارسیون داشتند، مجدداً به موقعیت خودش برگشت و توانست در آسیا چندین مدال کسب کرد. همچنین برنامه‌‌ریزی خوبی شده بود که بتوانیم در آینده عنوان‌های بهتری را کسب کنیم. فدراسیون روی یک روال خوب داشت پیش می‌رفت. متأسفانه دیگر سازمان ورزش و وزارت ورزش تصمیم گرفتند که این اتفاق بیافتد و حتماً دلیلی هم دارند. دلیلش را هنوز به ما نگفته‌اند.
بشنوید: گفت‌وگو با علی زنگی آبادی
با وجود اینکه رسماً دلیل برکناری‌تان را نمی‌دانید، استنباط شخصی شما چیست؟ چرا مسئولان وزارت ورزش ایران چنین تصمیمی را گرفته‌اند؟
از همان روز اول هم که این اتفاق افتاد، اعلام کردند که آقایانی که در وزارت ورزش آمده‌اند و هستند، این‌ها می‌خواهند کمیته‌ی المپیک را در انتخابات دوره‌ی چهارساله‌ی بعدی‌اش در دست بگیرند. آمدند شروع کردند به مهره‌چینی کردند و آدم‌های خودشان را در رأس گذاشتند. چون افرادی که باید رئیس کمیته المپیک و دبیر کمیته المپیک انتخاب کنند، از واحدهای فدراسیون‌ها و یکسری ارگان‌های دولتی مانند نماینده ارتش، وزیر آموزش و پرورش و جاهای دیگر، این‌ها قرار بود... به‌هر صورت این‌ها می‌توانند رأی دهند و رئیس کمیته ملی المپیک و دبیرش را انتخاب کنند. این‌ها آمدند و از الان دارند مهره‌چینی می‌کنند و تصمیم‌شان هم این بود که چند رئیس فدراسیون دیگر را هم عوض کنند که با توجه به فشاری که یکدفعه از سوی رسانه‌ها ایجاد شد، مجبور شدند جلو این کار را بگیرند. فعلاً همان چند تا فدراسیون است که کمیته بین‌المللی المپیک و فدراسیون‌های جهانی‌شان الان دارند مسئله تعلیق را پیگیری می‌کنند. در حال حاضر هم فدراسیون دوچرخه سواری تعلیق است.
علی‌رغم این که مقررات بین‌المللی فدراسیون‌های جهانی ورزشی برای مقامات ورزش ایران نیز مشخص است، چه طور می‌شود که مقامات ورزش ایران دست به چنین کاری بزنند که فدراسیون‌های متفاوت ورزش ایران مانند دوچرخه سواری، قایق‌رانی، شنا، شیرجه، واترپلو و غیره مورد تعلیق قرار گیرند؟
من فکر می‌کنم این آقایان خیلی این قضیه را راحت گرفتند و نمی‌دانستند فدراسیون‌های جهانی و کمیته بین‌المللی المپیک این قدر مصر است و با جدیت پیگیری می‌کند. این‌ها فکر می‌کردند که حالا این‌ها را در مقابل یک کار انجام شده قرار می‌دهند. رئیس فدراسیون‌ها را عزل می‌کنند و چهارتا دیگر را می‌گذارند و آن‌ها را هم انتخابات‌شان را برگزار می‌کنند و اعلام می‌کنند این‌ها انجام شده و حالا دیگر یکجوری به قول معروف رفع و رجوعش کنند. ولی من فکر نمی‌کنم آن‌ها کوتاه بیآیند. آن‌ها سفت و سخت پشت قضیه ایستاده‌اند و دارند تهدید می‌کنند و حتی بعضی از فدراسیون‌ها را هم تعلیق کرده‌اند.
پیش‌بینی شخصی شما در مورد عملکرد احتمالی مقامات ورزش ایران برای رفع تعلیق چیست؟
راستش نمی‌دانم. این‌ها باید آنجا یک توجیه خوبی را داشته باشند، قانع‌کننده باشد. به‌هر صورت نمی‌دانم چه اتفاقی خواهد افتاد. باید منتظر ماند. تا آنجا که می‌دانم قرار است که روز ۱۹ و ۲۰ سپتامبر در مورد دوچرخه‌سواری جلسه‌ای برگزار و تصمیم‌گیری کنند. من فکر می‌کنم فقط باید منتظر ماند و دید که چه اتفاقی می‌افتد. نهادهای بین‌المللی تهدید کرده‌اند یا رؤسای پیشین فدراسیون سر کارشنان برگردند و این مسئله رفع شود، یا این که تعلیق می‌شود. یعنی صراحتاً تأکید کرده‌اند.
آیا در این صورت شما حاضر خواهید بود مجدداً به سمت ریاست فدراسیون دوچرخه سواری ایران برگردید؟
نه. من دیگر علاقه ندارم به فدراسیون برگردم. چون ورزش مملکت ما ورزش مریضی‌ست. یک حالتی هست که آدم‌ها می‌آیند وقت‌شان را، زندگی‌شان و آبروشان را صرف می‌کنند و و بعداً این طوری با آن‌ها رفتار می‌شود. من فکر می‌کنم این اصلاً درست نیست و من هم علاقه‌ای ندارم دیگر در ورزش باشم.
آیا اصولاً شما پس از این که برکنار شدید، هیچ گونه اعتراض رسمی ارائه ندادید؟
نه. چون به‌هر صورت من اوضاع ورزش کشورمان را بهتر می‌دانم. سابقه‌ی ورزش‌مان را می‌دانم. همین است دیگر. سیستم ورزش ما همین است. از آدم‌ها تا جایی که بتوانند استفاده می‌کنند و هر وقت هم موقعیت خودشان در خطر باشد یا ببینند که منافع‌شان از جای دیگر بهتر تأمین می‌شود، خیلی راحت آدم‌ها را می‌گذارند کنار. خیلی آدم‌ها را له می‌کنند. این سیستمی‌ست که حاکم است بر ورزش مملکت ما.
چه چشم‌اندازی را شما در ارتباط با ادامه‌ی چنین روند تخریبی و منفی در ورزش ملی ایران می‌بینید؟
خب تا به‌حال می‌دانید این قانون الان چند سالی هست که وجود دارد. اول فدراسیون جهانی فوتبال فیفا این اقدام را انجام داد و پشتیبانی کرد از رؤسایی که در کشورهای مختلف انتخاب می‌شوند و به‌عنوان نماینده فدراسیون جهانی از آن‌ها حمایت کردند و نگذاشتند که دولت دخالت کند. بعد از آن هم تسری پیدا کرد به فدراسیون‌های دیگر و فدراسیون‌های دیگر هم تا به‌حال عزل و نصب‌هایی که می‌شد خیلی آدم‌ها پیگیری نمی‌کردند. فرض کنید کشتی را عوض کردند. آن بنده خدا چیزی نگفت رفت کنار. بقیه را عوض کردند چیزی نگفت. ولی خب یکجا صدایش درآمد، یکجا اعتراض کرد و این باعث شد که فدراسیون جهانی اطلاع پیدا کند و پیگیری کند و خب نتیجه‌اش هم این شده که الان تهدید کرده‌اند که ورزش کشورمان را تعلیق می‌کنند.