«نابرابری دستمزد زنان تا ۷۰سال دیگر هم از بین نخواهد رفت»
۱۳۹۳ اسفند ۱۶, شنبهدر آستانهی روز جهانی زن (۸ مارس)، سازمان بینالمللی کار با انتشار گزارش مفصلی اعلام کرد که وضعیت اشتغال زنان در جهان در مجموع در بیست سال گذشته بهتر نشده است.
امسال بیست سال از بزرگترین نشست جهانی زنان که به دعوت سازمان ملل متحد در پکن انجام شد میگذرد. بر طبق سند نشست جهانی پکن، امسال باید وضعیت ۱۸۹ کشور که این سند را برای رفع نابرابری علیه زنان امضا کردند، بررسی شود.
سازمان جهانی کار میگوید، اگر کشورهای جهان با همین وضعیت کند فعلی در راستای حذف نابرابری جنسیتی دستمزد پیش روند، تا دستکم ۷۰ سال دیگر هم در هیچ کشوری دستمزد برابر زن و مرد برای کار یکسان محقق نخواهد شد.
بیشتر بخوانید: خاورمیانه و کشورهای مسلمان کمترین میزان اشتغال زنان در جهان را دارند
گزارش تاکید میکند که حتا در کشورهایی مثل ایالات متحده آمریکا یا بریتانیا که نزدیک به نیم قرن است قانون "دستمزد برابر برای کار یکسان" را تصویب کردند، وضعیت کماکان به شکل روشنی تبعیضآمیز و نابرابر است.
تبعیض مضاعف علیه مادران
بنا به این گزارش، زنان در کل ۷۷درصد درآمدی را کسب میکنند که به مردان برای همان کار پرداخت میشود. این وضعیت نابرابر برای زنانی که فرزند دارند، به مراتب شدیدتر است.
سازمان جهانی کار میگوید، برای مثال در بریتانیا زنی که مادر ۲ فرزند است، در بیشتر موارد ۲۵درصد کمتر از همتایان مرد خود و سایر زنان درآمد خواهد داشت.
جامعه از سویی زنان را به فرزندآوری تشویق میکند، از سوی دیگر نظام بازار کار بهخصوص در کشورهای سرمایهداری بیشتر بر مبنای فردگرایی تنظیم شده و از نیروی کار مجرد استقبال میکند.
نرخ نابرابری دستمزد برای مادران در بلژیک، هلند، پرتغال و اسپانیا ۱۰ درصد است و تنها در فرانسه، ایتالیا و دانمارک است که نظام شغلی با زنان بچهدار رفتار بهتری دارد و مادران معمولا درآمدی همتای زنان بدون فرزند دارند.
این درحالی است که براساس آمارهای سازمانهای جهانی کار، مردانی که فرزند دارند از مردان مجرد درآمد بیشتری دارند. نظام شغلی در جهان پدر شدن را ارج مینهد، اما در حالی که زنان را تشویق به فرزندآوری میکند، برای آنها وضعیت را نابرابرتر از قبل میکند.
نرخ چشمگیر نابرابری دستمزد در آلمان
در آلمان که قلب اقتصاد اتحادیه اروپا است، نابرابری دستمزد میان زن و مرد یکی از بالاترین آمار اتحادیه است. در آلمان زنان به طور متوسط ۲۳ درصد کمتر از همتایان مرد خود درآمد دارند.
این نرخ در کشوری مثل هلند برای شغلهای تماموقت به ۲۸ درصد نیز میرسد.
گزارش تاکید میکند که در بیشتر کشورهای صنعتی زنی که قبل از سن ۲۵ سالگی ازدواج کرده است، تقریبا در تمام سالهای اشتغال با تبعیض مواجه خواهد بود و برای سیستم همیشه نیروی کار کمارزشتری محسوب خواهد شد.
پیشرفتهای کوچک حقوقی
سازمان جهانی کار میگوید، بیست سال بعد از نشست پکن، پیشرفتهای اندکی هم در زمینهی اشتغال زنان رخ داده است.
برای نمونه در سال ۱۹۹۵ در مجموع ۱۲۲ کشور جهان "کنوانسیون رفع تبعیض شغلی" سازمان ملل را امضا کردند. تعداد کشورهای عضو این کنوانسیون تا سال جاری به ۱۷۲ کشور افزایش داشته است.
با اینحال همچنان میزان امکانات آموزشی و تحصیلی که برای زنان در محیط کار فراهم میشود، بسیار کمتر از مردان است و زنان بیشتر برای شغلهای ردهپایین استخدام میشوند.
سازمان جهانی کار اعلام کرده که درحال حاضر ۵۰ درصد زنان جهان شاغلاند. این درحالی است که ۷۷ درصد مردان جهان کار میکنند. بیست سال بعد از آغاز اجرایی شدن سند پکن، نرخ اشتغال زنان نه تنها پیشرفتی نداشته،کمتر هم شده است. در سال ۱۹۹۵ درمجموع ۵۲ درصد زنان جهان در بیرون از منزل اشتغال داشتند.
گزارش همچنین تاکید میکند که یک سوم زنان دنیا با انواع آزارهای جنسی و جسمی مواجهاند و تجربهی تلخ این آزارها در زندگی شغلی آنها نیز تاثیر مستقیم دارد.
گای رایدر، دبیر کل سازمان جهانی کار در پاسخ به این سئوال خبرنگاران که آیا در مجموع وضعیت اشتغال زنان جهان در دو دههی اخیر بهتر شده است، پاسخ داد:«قطعا خیر. باید خیلی جدیتر و خلاقتر برای رفع تبعیض از زنان تلاش کنیم. باید به دنبال راهکارهای عملی جدی برای توانمندسازی اقتصادی باشیم. وضعیت فعلی اصلا کافی و رضایتبخش نیست.»