سفر دانشجوی روزنامه‌نگاری ایرانی به هیروشیما

دو بمب اتمی به فاصله ۳ روز بر فراز شهرهای هیروشیما و ناگازاکی منفجر شدند. این دو بمب جان حدود ۲۲۰ هزار نفر را گرفتند. بیش از نیمی از قربانیان بلافاصله پس از انفجار اتمی کشته شدند و بقیه تا پایان سال ۱۹۴۵ در پی اثرات مخرب تشعشعات رادیواکتیو جان سپردند. این دو انفجار تا به امروز تنها موارد استفادهٔ نظامی از سلاح هسته‌ای در جهان بوده‌اند.

این عکس لکه‌ای را نشان می‌دهد که در پی ذوب‌شدن یک مرد بر روی یک پله باقی مانده است. گفته می‌شود قربانی تا محل انفجار بمب ۲۰۰ متر فاصله داشته است. او ساعت ۸ و ۲۰ دقیقه به بانک می‌رود و بر روی پله منتظر بازشدن بانک می‌نشیند. در این میان انفجار اتمی رخ می‌دهد و قدرت انفجار از مرد تنها لکه‌ای سیاه بر روی پله باقی می‌گذارد.

سنگی که مرد بر روی آن نشسته بود.

آنچه پس از انفجار اتمی از یک سه چرخه باقی مانده است.

ماکت هیروشیما قبل از بمباران

ماکت هیروشیما بعد از بمباران

اشیاء باقی مانده از حمله اتمی

اثری از یک نقاش ژاپنی در مورد حمله اتمی به هیروشیما

مجسمه ساداکو؛ دختری که بعد از حمله اتمی به دنیا آمد. مادر ساداکو یکی از نجات‌یافتگان بود. ساداکو بیست سال با سرطان خون مبارزه کرد و سرانجام در سال ۱۹۶۵ در گذشت. بیماری او ناشی از مواد رادیواکتیوی بود که از بدن مادر دریافت کرده بود.

هر سال در روز ششم اوت هزاران کودک و نوجوان ژاپنی و خارجی با درست‌کردن درناهایی از جنس کاغذ رنگی، یاد ساداکو را گرامی می‌دارند.

تصویری از بازدید بان کی مون، دبیر کل سازمان ملل متحد، از موزه هیروشیما

"ناقوس صلح" که هر سال در روز ششم اوت توسط نخست وزیر ژاپن به صدا در می‌آید.

تصویری از دالایی لاما در مراسم یادبود قربانیان

بنای یادبودی که به "بنای صلح" معروف است.