ممنوعیت فروش اسلحه پلاستیکی در افغانستان

وزارت امور داخله افغانستان در پی زخمی شدن ده‌ها تن با سلاح‌های پلاستیکی در روزهای اخیر فروش اسباب‌بازیی از این نوع را که قابلیت آسیب‌رسانی داشته باشند، ممنوع اعلام کرد. صدیق صدیقی، سخنگوی این وزارت روز چهارشنبه (۲۲ ژوئیه) در نشستی خبری همچنین گفت، به تمامی نیرهای امنیتی اعلام شده که از فروش این گونه اسباب‌بازی‌ها جلوگیری کنند.

سلا‌ح‌های پلاستیکی از اسباب‌بازی‌های محبوب کودکان در افغانستان است؛ کشوری که در چند دهه اخیر در دام جنگ و درگیری‌های خونین گرفتار بوده است. وزارت داخله افغانستان قصد دارد که با همکاری وزارت بازرگانی و اتاق‌های بازرگانی و صنایع این کشور از ورود سلاح‌های پلاستیکی و اسباب‌بازی‌های خطرناک برای کودکان جلوگیری کنند.

این سلاح‌های و اسباب‌بازی‌های خطرناک پلاستیکی از کشورهای پاکستان، چین و ایران به افغانستان وارد می‌شوند و در این کشور هیچ نظارت و کنترل دقیقی بر کیفیت و مصونیت وسایل بازی کودکان وجود ندارد.

بازی با اسلحه برای بسیاری کودکان در افغانستان به امری عادی بدل شده است. به ویژه در ایام عید بسیاری از آنان با پول عیدی خود سلاح‌های پلاستیکی می‌خرند و در کوچه و خیابان به جنگ با یکدیگر می‌پردازند. یکی دزد می‌شود و دیگری نقش پلیس را برعهده می‌گیرد. دیگری در نقش طالب و عضو داعش سلاح به دست می‌گیرد.

در این روزها کمتر کوچه و خیابانی است که در آن کودکان سلاح به دست دیده نشوند؛ کودکانی که اگر چه اسلحه پلاستیکی در دست دارند، اما بازی را جدی می‌گیرند. این جنگ‌های کودکانه هم به نوبه خود قربانیانی دارد و در مواردی می‌تواند آسیب‌های جسمی به جای بگذارد.

به گفته مقامات وزارت داخله افغانستان اکثر کودکانی که بر اثر سلاح‌های و اسباب‌بازی‌های خطرناک پلاستیکی آسیب دیده‌اند، از ناحیه چشم زخمی شده‌اند. شدت آسیب‌دیدگی به حدی بوده که آنان برای درمان به بیمارستان منتقل شده‌اند. به گفته‌ی دکتر محمدمرتضی فرهمند، مسئول کلینیک چشم "فرهمند" در شهر مزار بسیاری‌ها به دلیل مشکلات مالی یا موقعیت مسکونی و زندگی در نقاط دوردست از امکان مراجعه به بیمارستان محرومند.

این چشم‌پزشک افغان همچنین خاطرنشان می‌کند که آسیب‌دیدگی چشم در درازمدت می‌‌تواند سبب کم‌‌بینایی و نابینایی شود؛ مسئله‌ای که مردم افغانستان به آن بی‌توجه‌اند. به گفته وی اکثر بیمارستان‌های افغانستان بخش تخصصی چشم ندارند و این نگرانی وجود دارد که مجروحیت‌های چشم که از بازی با سلاح‌های پلاستیکی ناشی می‌شوند، باعث افزایش شمارنابینایان در افغانستان شود.

نکته دیگر آسیب‌های روحی است که کودکان را تهدید می‌کنند. به اعتقاد این متخصص افغان "کودکی که امروز از داشتن اسلحه لذت ببرد و خودش را در نقش یک تروریست ببیند، امکان دارد در جوانی‌اش دست به اسلحه ببرد و یک ستیزه‌جوی واقعی شود.

برخی خانواده‌ها حتی لباس جهادگرایان را به تن کودکان خود می‌کنند. جامعه‌شناسان در افغانستان علاقه‌ی زیادی کودکان به اسلحه را ناشی از جنگ‌های و درگیری‌های پیگر و ارزش دادن به اسلحه در خانواده‌ها می‌دانند.

نزدیک به چهار دهه است که افغانستان در دام جنگ گرفتار است. رسانه‌های این کشور هر روز از درگیری‌های مسلحانه و کشته شدن انسان‌ها خبر می‌دهند. هیچ نظرات و کنترلی بر برنامه‌هایی که برای ذهن و روح کودکان خطرناک است، وجود ندارد.

از سویی هم وجهه دینی دادن به دفاع مقدس از وطن از جانب دولت و شورشیان باعث شده که اسلحه و جنگ در افغانستان به گونه‌ای تقدس پیدا کند. داشتن اسلحه در افغانستان نشانه‌ای از اقتدار، حاکمیت، شخصیت و ثروت است. اینکه کودکان در آینده به اسلحه و جنگ چه دیدی خواهند داشت، همین امروز در کوچه‌های افغانستان به وضوح دیده می‌شود.