پروژه‌های بزرگ، حیوانات کوچک
پروژه چند میلیارد یورویی "اشتوتگارت ۲۱" به خاطر چند "مارمولک شنی" متوقف شد و ۱۵ میلیون یورو هزینه اضافی ببار آورد. دست‌چینی از پروژه‌های بزرگ ساخت و ساز که با شکایت شهروندان بخاطر حیوانات و گیاهان دست‌خوش تغییر شدند.
احساس مسئولیت شهروندان در مقابل محیط زیست و شکایت به دادگاه‌ها بارها در آلمان باعث توقف و تغییر در روند ساخت وساز پروژه‌های بزرگ شده است. در آخرین مورد "مارمولک‌های شنی" (عکس) که بشدت حفاظت شده هستند باعث شد تا پروژه "اشتوتگارت ۲۱" چند ماه به تاخیر بیافتند. راه‌آهن آلمان اعلام کرد که هزینه جابجایی ۲۰۰ عدد از این مارمولک‌ها به محل جدید ۱۵ میلیون یورو است.
پیش از مارمولک‌های شنی، این سوسک‌های حفاظت شده چند ماهی پروژه "اشتوتگارت۲۱ " را با تاخیر روبرو کردند. سه کارمند راه‌آهن آلمان دو درخت چناری که این سوسک‌ها در آن زندگی می‌کردند را قطع کردند که با شکایت به دادستانی و جریمه سنگین روبرو شدند. (در فرانسه هم این سوسک به مدت ۶ سال ساخت اتوبان شماره ۲۸ را با تاخیر روبرو ساخت)
براساس احکام دادگاه، راه‌آهن آلمان مجبور شد در قسمتی دیگر از پارک دو درخت چناری را که قطع کرده بود با هزینه خود جایگزین کند.
در پروژه عظیم "اشتوتگارت۲۱" همانطور که در این ماکت دیده می‌شود تمام راه‌آهن مرکزی شهر اشتوتگارت به زیر زمین منتقل می‌شود. برخی از خطوط جدید برای قطارهای سریع‌السیر از مناطق طبیعی و حفاظت شده عبور می‌کنند که ادامه ساخت آن‌ها با اعتراض شهروندان و شکایت به دادگاه روبرو شد.
این نوع سمندر که در آلمان به "سمندر شانه‌دار" (Kammmolch) معروف است، حیوان دو زیستی است که طول آن تا ۲۰ سانتیمترهم می‌رسد. پروژه ساخت اتوبان شماره ۴۹ که در ایالت هسن قرار دارد تحت تاثیر محل زندگی این سمندر قرار گرفت و مسیر آن تغییر یافت.
به‌خاطر حفاظت از این خفاش "پوزه نعل اسبی" می‌رفت تا در سال ۲۰۰۸ پل "اِلب" در شهر درسدن، مرکز ایالت زاکسن ساخته نشود. اما با حکم دادگاه اداری در شهر باوتسن این پل ساخته شد. نتیجه: (در عکس بعدی)
به‌رغم شکایت و اعتراض‌ها "والد‌اشلوس بروکه" ساخته شد و بخاطر این پل "دره اِلب" شهر زیبای درسدن عنوان "میراث جهانی" یونسکو را از دست داد. (عکس از مراسم افتتاح پل در ۲۴ اوت سال ۲۰۱۳)
کمپانی تولید انرژی "RWE" قرار بود در "گِرون‌برویش" واقع در ایالت نوردراین وستفالن یک نیروگاه حرارتی احداث کند. بازرسان در سال ۲۰۰۴ حفره‌های محل زندگی این "همستر شکم سیاه" را در زمینی که قرار بود نیروگاه احداث شود یافتند. ساخت نیروگاه دو سال به تاخیر افتاد. سال ۱۹۹۸ هم همین نوع "همستر" باعث شد تا مرکز تحقیقات بیولوژیک دانشگاه گوتینگن با ۴ سال تاخیر ساخته شود.
تقریبا ۲۰ هزار خفاش در "زگه‌برگ" باعث توقف ساخت اتوبان شماره ۲۰ شدند. براساس حکم دادگاه اداری آلمان در سال ۲۰۱۳ "شرایط زیست‌محیطی برای اجرای پروژه ساخت این اتوبان به اندازه کافی مورد مطالعه قرار نگرفته" بود.
"میش مرغ" با ۱۸ کیلو وزن بزرگترین پرنده اروپایی است که می‌تواند پرواز کند. این پرنده اما در مقابل سروصدا بسیار حساس است و جفت‌گیری و تخم‌گذاری نمی‌کند. به همین دلیل راه‌آهن آلمان مجبور شد در دهه ۹۰ میلادی برای ساخت خط آهن سریع‌السیر "هاولند" دیوار‌های صداگیر در مسیر محل زندگی "میش‌مرغ‌ها" احداث نماید. هزینه ساخت این دیوار ۲۵ میلیون مارک (واحد پول آن زمان آلمان، حدود ۱۲ میلیون یورو) شد.
به نسبت برخی دیگر از حیوانات، "مورچه‌های قرمز جنگلی" در مناطقی که پروژه‌های ساخت و ساز قرار است در آن به اجرا درآید هزینه کمتری تولید می‌کنند. یک بولدوزر با چند ساعت کار می‌تواند خاک لانه این مورچه‌ها را به جای دیگری منتقل کند.
"یلوه حنایی" که زمستان‌ها به آفریقا مهاجرت می‌کند باعث شد تا در دهه ۹۰ میلادی اجازه ساخت منازل مسکونی در منطقه‌ای از هامبورگ داده نشود. این پرنده همچنین باعث شد تا اتوبان ۲۶ پیچ‌وخم‌دار شود، سرعت مجاز به۱۲۰ کیلومتر در ساعت محدود شود (اتوبان‌های آلمان محدودیت سرعت ندارند، مگر در مناقطی خاص) و این اتوبان همچنین به دیوار‌های صداگیر مجهز شود.
در ماه اوت سال ۲۰۰۹ چند "لک‌لک سیاه" به روستای "هرتز‌اشپرونگ" واقع در شمال ایالت براندنبروگ وارد شدند و در منطقه‌ای که قرار بود یازده پایه ۱۰۰ متری نیروگاه تولید انرژی بادی نصب شود، شروع به لانه سازی کردند. طبق قانون تا شعاع سه کیلومتری جایی که این لک‌لک‌ها لانه داشته باشند ساخت نیروگاه‌های بادی ممنوع است.
اسم این گیاه "شیرلینگس واسرفنشل" (Schierlings-Wasserfenchel) است. این گیاه از خانواده رازیانه است که در دنیا فقط در منطقه هامبورگ می‌روید و حفاظت شده است. با شکایت سازمان‌های محیط زیست، دادگاه بخشی از پروژه عظیمی در هامبورگ را غیرقانونی اعلام کرد و آغاز آن فعلا به تاخیر افتاده است.
قرار بود برای نهمین بار با عمیق‌تر کردن "اِلب" امکان ورود کشتی‌های عظیم‌تر اقیانوس‌پیمای باری از دریای شمال به بندر هامبورگ فراهم شود. با عمیق‌تر کردن الب اما نه تنها روند شور کردن زمین‌های منطقه افزایش می‌یابد، بلکه بخشی از حاشیه آن نیز به زیر آب می‌رود که گیاه "شیرلینگس واسرفنشل" در آنجا می‌روید و باعث انقراض این گیاه می‌شود.