کودکان کشتی‌گیر سوموکار در توکیو

اگرچه تعداد طرفداران فوتبال و بیسبال در ژاپن افزایش یافته، اما کشتی سنتی سومو همچنان ورزش ملی این کشور به شمار می‌رود. سوموکاران تمرینات سخت خود را از شش سالگی آغاز می‌کنند. بهترین آنان در وانپاکو، بازی‌های قهرمانی ملی برای کودکان سوموکار، در پایتخت ژاپن توکیو به مصاف یکدیگر می‌روند.

هیجان سوموکاران جوان چند دقیقه به مسابقه به اوج می‌رسد. بیش از ۴۰ هزار دانش‌آموز دبستانی از سراسر ژاپن در مسابقات مقدماتی شرکت می‌کنند. تنها ۴۰۰ تن از آنان شانس شرکت در مسابقات بزرگ توکیو را می‌یابند.

هر سوموکاری باید "شیکو" یا شکل اساسی ایستادن در این نوع کشتی را به خوبی فرا گرفته باشد. برای این کار عضلات ساق پای کشتی‌گیر باید قوی باشند. سوموکار باید همچنین سنگین‌وزن و قدرتمند و در عین حال چابک و انعطاف‌پذیر باشد تا بتواند در مسابقه موفق شود.

هل دادن، تنه زدن، بلند کردن و پرت کردن - فدراسیون کشتی سومو در ژاپن در حال حاضر ۸۲ فن را به رسمیت می‌شناسد که یک سوموکار می‌تواند به کار گیرد تا در مسابقه برنده شود. به زبان ساده بگوییم: فقط کف پا باید زمین را لمس کند و کشتی‌گیر نباید از گود خارج شود. اولین کسی که این قواعد را نقض کند، بازنده است.

چگونگی پیچیدن کمربند سومو (ماواشی) می‌تواند در برد یا باخت مسابقه تعیین‌کننده باشد. طول پارچه‌‌ای که کودک سوموکار به خود می‌پیچید شش متر طول و چندین کیلوگرم وزن دارد. این پارچه کاملا تنگ بسته می‌شود تا حریف نتواند دست در آن بیندازد و رقیبش را محکم نگه دارد.

در مسابقات وانپاکو دانش‌آموزان دبستانی، برخلاف سوموکاران بزرگسال، به گروه‌های وزنی تقسیم‌ نمی‌شوند. در اینجا گاه کودکی کوچک جثه در برابر کودکی بزرگ و سنگین‌وزن قرار می‌گیرد. برخی اوقات گزینشی که در مورد دو حریف یک مسابقه صورت گرفته، به نظر ناعادلانه می‌آید.

محل بازی کشتی "دوهیو" نام دارد و روی یک سکو قرار گرفته است. تمام سطح سکو با شن پوشیده شده است. بدین ترتیب داوران می‌توانند به راحتی ببینند که چه کسی برنده است و بخصوص چه کسی کشتی را باخته است.

بسیاری از سوموکارهای کوچک نزدیک به ۱۰۰ کیلو وزن دارند. چنین وزن سنگینی در درازمدت بیمارکننده است. بسیاری از سوموکاران در میانسالی دچار بیماری‌های ناشی از اضافه وزن چون ناراحتی‌های مفصلی، بیماری قلبی یا دیابت می‌شوند.

پیروزی و شکست در کشتی سومو کاملا نزدیک به هم هستند. بیشتر مسابقات فقط چند ثانیه طول می‌کشند. تنها یک لحظه عدم تمرکز می‌تواند تعیین‌کننده باشد. مرهمی هم برای غرور شکسته بازنده وجود ندارد.

این کودکان فریاد شادی سر داده‌اند. آنها مجازند پس از پیروزی در مصاحبه با خبرنگاران شرکت کنند. رسانه‌ها به سوموکاران کوچک که ممکن است ستارگان فردای این کشتی سنتی در میانشان باشند، علاقه زیادی دارند.