Niematerialne Dziedzictwo Kulturowe UNESCO

Ta popularna w Chinach forma opery jest połączeniem śpiewu i recytacji, pantomimy i sztuki walki. Opera opowiada o aktualnych wydarzeniach politycznych, społecznych i o historii, z zachowaniem tradycyjnej formy dramatycznej. Aktorzy w ekstrawaganckich kostiumach poruszają dłońmi, oczami i stopami zgodnie z tradycyjnymi zasadami choreografii. Scenografia opery jest zredukowana do minimum.

Te konserwowane poprzez fermentację warzywa: kapusta, rzepa i marchew, są w Korei najczęściej podawanym dodatkiem do dań. Każda rodzina ma swoje, przekazywane z pokolenia na pokolenie przepisy na kimchi. W sezonie odbywa się wielka kolektywna produkcja tego ulubionego dania. Tradycja samodzielnego robienia kimchi nazywa się „gimjang” i ma za zadanie zachowanie spójności społecznej.

W fado mieści się całe dziedzictwo wielokulturowej Lizbony. Początki tego gatunku muzycznego sięgają XIX wieku. Pieśni opowiadają często o nieszczęśliwej miłości lub niesprawiedliwości społecznej. Jest w nich tęsknota za przeszłością i życzenia poprawy społecznej. Pieśniarzowi lub pieśniarce towarzyszą muzycy grający na portugalskiej gitarze z dwunastoma strunami i na gitarze basowej.

Capoeira wywodzi się z tradycji afrykańsko-brazylijskiej. Jest sztuką walki z elementami tańca i śpiewu. Capoeira przypomina o powstaniu niewolników przeciwko uciskowi w XVIII wieku, w Brazylii. Capoeiristas tworzą krąg wokół dwóch graczy symulujących walkę. Grupa śpiewa, klaszcze i bębni w rytmie zwanym „toque”.

Schemenlaufen to pochód karnawałowy w tyrolskim Imst. Organizowany jest on co cztery lata w niedzielę przed rozpoczęciem postu. Uczestnikami pochodu są wyłącznie mężczyźni. W maskach i kostiumach zdobionych dzwonkami wykonują taniec z podskokami przy dźwiękach dzwonków.

Festiwale często pojawiają się na liście niematerialnego dziedzictwa UNESCO. Festiwal Smoczych Łodzi jest wydarzeniem o charakterze sportowym połączonym z celebrowaniem rytuałów. Uczestnicy spożywają w tym dniu uformowany w kształcie piramidy lepki ryż owinięty w liść bambusa, tańczą, kąpią się w pachnącej wodzie, noszą ubranie z jedwabiu, po to, aby podczas festiwalu odpędzić złe duchy.

Myślistwo ptasze to tradycja w wielu krajach. W każdym z tych krajów sokolnicy mają swoje własne pieśni, muzykę, poezję i tańce. Na pustyni uczy się sokolnictwa dzieci, aby ugruntować wzajemne zaufanie. W 2012 roku UNESCO uznało status sokolnictwa w wielu krajach, m.in. w Belgii, Austrii, Syrii, Katarze, Iranie i w Zjednoczonych Emiratach Arabskich.