د ورزشکارانو له پاره مناسب غذايي رژيم

کربو هيدرات (قند، نشايسته او فيبر) په خاص ډول د بدن ځواک پوره کوي. د کربو هيدراتو په مصرف کې باید دغه ټکي ته پاملرنه وکړو. په خپل غذايي رژيم کې هغه د ويني شکره لرونکي مواد (GI) په نظر کې ونيسو، لکه سبوس لرونکي غله جات.

د غنمو زڼي د بېلا بیلو ګټورو مغزي، ویتامین‌ E، B او معدنی موادو درلودونکې دي. يو وړانديز: هر سهار د خپل سباناري له پاره د غنمو زڼي له شيدو سره نوش جان کړئ.

ويټامين سي د آزادو رادیکالونو په خنثي کولو کې مرسته کوي. په ډېر ورزش کولو سره آزاد راديکالونه چې کولې شی د حجرو په تخريب او زهري موادو په خپريدلو سره په بدن کي ډير زيانونه ورسوي، ډېريږي. که څه هم د انسان بدن لږو آزادو رادیکالونو ته اړتيا لري، خو زياتوالی يې کولې شي د انسان بدن ته ضرر ورسوي.

مستې او نور لبنيات په ډېر کلسيم، پتاسيم، سوديم او د بدن ب ويټامنونه پوره کوي. دغه مواد له عضلاتو او هډوکو له پياوړتیا سره مرسته کوي.

کېله د ورزشکارانو مهم خواړه دي. کېله مګنيزيم، پتاسيم او ډېر فيبر لري. د کېلې کربوهیدرات په آسانۍ سره د هضم وړ دي او خوړل يې له سپورت څخه مخکي، يا د سپورت پر مهال ډير ګټور دي.

څوک چې وغواړي تر ورزش دمخه غذا وخوري، بايد دا په پام کې ونيسې چې کوم غذايي مواد چې خوري د هضميدلو وړ دي. د بېلګې په توګه يوه کېله يا سبوسي ډوډۍ. توست ډوډي او شات د لنډ وخت له پاره ډيره انرژي توليدوي او پر معده نه درنيږي.

ډېر کله کچالو مهم نه ګڼل کېږي، په داسې حال کې چې ډېر معدني مواد او ويټامينونه لري.

په سپينو، سرو او ژړو رنګونو سره ګرد او کوچني دال، د ډيرو پروټينو درلودونکي دي او د بدن له پاره د ويټامينو او معدني موادو په توګه کارول کيږې. خو دال په ګيډه کې د قبضيت سبب کيږې، نو ښه دا ده چې وروسته له ورزش څخه وخوړل شي.

د ځغاستي ډېر ورزشکاران چې سبا يې مسابقه وي، خپله شپه د مکروني په پارټي سره تيروي. هغوی له نورو ورزشکارانو سره په يو ځاي کې سره راټوليږې او د خپلو عضلاتي ذخيرو د پوره کولو له پاره بيلا بيل پخشوي ماکروني خوري.

د چرګي هګۍ د ډيرو پروټينو درلودونکي دي. د چرګې هګۍ لږ غوړ لري او په ۹۰ کالرې لرلو سره نسبتا کمه کالري لري، چې له همدې امله د بدن بيا رغاولو له پاره وروسته له ورزش څخه ډيره ګټوره ده.

د چرګ غوښه لږ غوړ او ډېر پروټين لري. پروټين د بدن نويو حجرو د ترمیمولو له پاره ډير اړين دي. له همدې کبله هغه مواد چې ډير پروتين ولري له ورزش څخه وروسته د بدن چټکې بيا رغاونې له پاره ډير ګټور دي.

غوړ کبان لکه آزاد، شاه ماهي او تن کبان د غوړو اسیدو امګا ۳ درلودونکي دي. دغه غوړ اسیدونه د انسان بدن نه شی توليدولې او بايد د غذايي رژيم له لاري تر لاسه شي.

د خوراکي موادو په پخولو سره ډير ګټور مواد لکه پتاسیم، مګنيزيم او کلسیم له منځه ځي. دغه مواد د بدن له پاره ډير ضروري دي. نو ځکه په ورځنيو خوړو کې سابه او ترکاري ډير ګټور او ضروري دي.

د ورزش په زياتيدلو سره انرژۍ او معدني موادو ته ډيره اړتيا پيدا کيږې. بيلا بيلې وچې مېوي د بدن له پاره انرژي او معدني موادو رسونکي دي، چې د ډېر غوړ او فيبر په لرلو سره هضمول يې ډير وخت ته اړتيا لري. له همدي کبله وچه ميوه بايد مخکې يا د سپورت پر مهال کمه مصرف شي.

د سپورت پر مهال بدن خوله کوي او د انسان بدن خپلې اوبه له لاسه ورکوي. په ورځنيو فعالعيتونو کي د بدن اوبه کمې او لا کميږې. په دي باره کې قانون وايې: ورزشکاران بايد په هر ساعت کي له نيم څخه تر يو ليتر پورې اوبه وچيښي.